Ciwana Cuma |
Di dirêjahiya dîroka me kurdan de, navê kurdan bi qehremanî û lehengiyê, bi tipên zêrîn hatiye nivîsandin. 15’ê Tebaxa 1984’an jî xwedî wê mohrê ye ku çavê milyona kurd û azadîxwazan li ser tîrêjê azadiyê vekir.
15’ê Tebaxê roja ji dayikbûna gelê kurd e
Dema ku desthilatdarî hebû gerîla serî hilda
Li her çar parçeyê Kurdistanê gel hişyar bû
Fermandar Egîd ji bo bicihanîna perspektîfên Ocalan bi rola pêşengiyê rabû, xeta çalakiya leşkerî ya partiyê di kesayetiya xwe de şênber kir û bû yek ji milîtanên pêşeng ê ku Rêberê Gelê Kurd rast fêhm kir û bi cih anî.
Bêguman fîşeka yekem a şerê çekdarî li Erûh û Şemzînanê ji bo gelê kurd bû kaniya hêrsê û şikandina zincîra tirsê di wan salê zor û zehmet de. Yek ji sebebên gihandina Tevgera Azadiya Kurd a asta îro jî Pêngava 15’ê Tebaxê ye. Felsefeya li berxwedanê ya 15’ê Tebaxê, ne tenê li Bakur, li her cihek ku kurd lê diman bû bingeha tevgera serî hildana li dijî zordariya dijminê dagirker. Îro tevgera azadî û demokrasî ya gelê kurd li her derî, bi ruhê 15’ê Tebaxê didome. Bi taybet jî destkeftiyê ku li bakur û rojavayê welat hatine bi dest xistin, berhema wê pênagava pîroz in.
15’ê Tebaxê ne tenê vejîna şerê dijî desthiladariya faşîst bû, di heman demê de kuştina ne çarebûna kesayeta kurd a wê deme bû. Heya hingî kurd li ber leşkerî nikarî bû serî hilde û bersiva xwe bide. Lê kurdan piştî 15’ê Tebaxê xwe bi navek nû nîşan da! Êdî kurd bi ruhê berxwedan û cesareta 15’ê Tebaxê, têkoşiya û xwe li her şûnek welat û derveyî welat, kir mijara dijmin û cîhanê.
Sal derbas bûn û bi hezaran kes ketin nava wê hêza ku Egîd jê re fermandarî kiribû.
15’ê Tebaxê ji me re bû tovek û her roj bi çiqlên dara 15’ê Tebaxa 1984’an ve berhemek nû dibişkive.
