Wexto ke mesela bena meseleya Kurdan heme kesî bêveng manenê û Kurdî benî mehkûmê qederê xo. Bi serran o ke hîkaye nêbedilyaya û bê tay çiyanê mûhîman tu çîyêk aver nêşîya. Averşîyayîşê teknolojî û resnayîşî ser o nika tay çîyêk Kurdan ra feyde nêano. Dewletêk bi heme îmkananê xo wazena erdê Kurdan îşqal bikera û qetlîamanê pîlan biviraza. Bi nê amacan Dewleta Tirkî kewt rayîr û merdimanê sivîlan hedef girewt. Seyan merdimê sivîlî ke mîyanê înan de gedeyî zî estî merdî. Dewleta Tirkî her çi qas înkar bikera zî goreyê rapor û dîmenan ame îspatkerdene ke sîlehê kîmyewî şixulnaya û merdimanê sivîlan bi no qeyde qetil kerda. Roja ke hêrişê dewlete destpê kerdî, zaf cayanê dinya de seba vindertişê hêrişan eşkerayî ameyê dayene labelê dewlete qet goş nêda nê eşkerayîyan û hêrişanê xo domna. Merdim eşkeno vajo ke bê çend dewletan, zafê dewletê girdî û sewbîna welatî vera hêrişanê dewlete de acizîyanê xo eşkera kerdî û waştî ke hêrişê Dewleta Tirkî bivinderî. Labelê bê eşkerayîyan û tay gamanê qijkekan sewbîna yew çi nêame kerdene. Helbet çîyêko mûhîm esto; Kurdî rojeva dinya de cayêko pîl girewtî û heme welatan de behsê Kurdan bîye. No çîyêko mûhîm û erjîyaye yo labelê eke no vindertiş tena hetê eşkerayîyan de nêmendêne hêna weş bîyêne.
Nêzdîbîyayîşanê dewletan heme kesan ra aseno û seba vindarnayîşê hêrişanê dewlete nêeşkayî çîyêk bikerî. Roja 9ine ya hêrişan de Amerîka û Tirkîye derheqê adirbirnayîşî de mutabaqatêk viraştî û gere Tirkîye hêrişanê xo bivindarnayêne. La roja ke mutabaqat virazîyayo ra heta nika tu cayan de hêrişê dewlete nêvindertî û heta goreyê agahîyanê ke herême ra yenî; dewlete hedrekarîya hêrişanê pîlan kena. Naye mojnena ma ke Dewleta Tirkî do cayê xo de nêvindera û hêrişanê xo bidomîna. Adirbirnayîş yan zî sewbîna yew çi, dewlete rayîro ke xo rê akerda o rayîr canêverdena û uca ra dewam kena. Gere Kurdî naye baş bizanî ke na dewlete heta ke heme serkewtişanê Kurdan nêqedîna do cayê xo de nêvindera.
Vera na dewleta îşqalker û dewletê ke sey naye yê de rayîrêk tena esto, o zî yewîye yo. Heta ke Kurdî yewîya xo nêvirazî û vera dişmenanê xo de nêbî hêzêk, na mesela safî nêbena. Mîyanê endêk rojan de; roja ke hêrişî destpê kerdî heta nika, seba Kurdan çîyo en pîl vindertişê yewîye bi. Kurdî heme eynî tewir vera hêrişan de vindertî û behsê yewîye kerdî. Bitaybetî zî meseleyê konferans yan zî kongre bîyê. Çar perçeyanê welatî heme Kurdî eynî dej û eynî xemgînîye ser o fam kerdî ke heta ke nêbî yew ê do nêeşkî biresî Kurdistanî. Hewteyo verên mi behsê şeref, wijdan û Kurdistanî kerdibî. Nê hîrê çîyî Kurdan ardî têver û hînî wext wextê yewîye yo. Eke Kurdî wazenî nê hêrişan ra bixelesî, o wext lazim o ke gamanê pratîkan bierzî û leza lez dest bi viraştişê yewîya xo bikerî.
No proses hînî prosesê zelalbîyayîşî yo. Kamcîn hêz û partî xetê yewîye de bo, do bibo perçeyê serkewtişê Kurdan. Beno ke merg, qetlîam, xemgînî û gelek çîyê xirabî vernîya Kurdan de bibê la peynîya nê şerî de roşnîye esta û a roşnî do heta hetayî biba. Kurdî ver bi serkewtişêko pîl şinî û no rayîr de çîyo en mûhîm yewîye yo. Heta ke yewîya Kurdan çînî bo do hetê polîtîka û dîplomasî de zî Kurdî apey bimanî û nêeşkî biresî amacanê xo. Aye ra yewîye wetêr çîyêk çin a!
