Welat û erdnîgariyek bi çi yê xwe tê nasîn û mirov dikare li ser bijî? Her kes dikare bersivek pir baş ji bo vê pirsê bide û erdnîgarî û welatekî ku li ser bijî, vebêje. Warekî têr av, xwedî dar û daristan, dîsa her cûre nebat lê heyî û xwedî bermahiyên sererd û binerd dixwaze û bi aram bijî.
Erdnîgariya Kurdistan a warê kurdan, xeyalê her kesê dixemilîne. Warê ku xwedî hemû taybetmendiyên cihê reng ê ji ber faşîzma tûraniyan hatî dagirkirin rojane, xweza û çavkaniyên wê tên talankirin û qirkirin.
Bi taybet piştî têkoşîna azadiya kurd a bi pêşengtiya Partiya Karkerên Kurdistan (PKK) li bakurê Kurdistanê destpê kir û şûnde, li gel asîmlasyona spî, êrîşên dagirkerî û qirkirinê gav bi gav ne tenê li ser mirovan li ser giştî xaka Kurdistanê jî kete meriyetê. Ne tenê mirovên wê, xak û xwezaya wê jî weke dijmin hate nîşandan, dest bi qirkirina wê kirin.
Qirkirina xwezaya Kurdistanê ya parçeyek ji planên projeya dagikeriya dewleta tirk e, rojan e xweza û dewlemendiyên Kurdistanê tên wêrankirin. Ev êrîş ne tenê li ser herêmek, deverek û parçeyekê tê kirin. Dem hatiye li deverekê geş bûye û dem hatiye li deverek din, bi reng û şêwazekî din xwe daye der. Lê di roja me ya îro de ev faşîzim li her derê û bi rengên cihê li ser hemû astên civakê û xwezaya wê tên kirin.
Li bakurê Kurdistanê di çarçoveya ‘Plana Çokdanînê’ de bi destê çete û cerdevanan xwezaya Kurdistanê tên talankirin û qirkirin. Artêşa tirk a bi operasyonan bi tank û topan nikarin gerîlayên Tevgera Azadiyê ji Kurdistanê bikin. Niha bi destê cerdevanên bertîlxwe xwezaya Botanê, Serhedê, Dêrsimê û başûrê Kurdistanê talan dikin.
Du meh zêdetir e daristan û deviyên Botanê, Çiyayê Gabar, Cûdî û deverên sînor ên başûrê Kurdistanê çi bi tank û topan, çi bi bombeyên balafiran û çi jî bi destê nokeran tên şewitandin û birîn. Bi taybet li herêma Botanê ya ku tim şerê berxwedan û nokeriyê lê xurt e, bi destê cerdevan û nokeran dar û deviyên Kurdistanê ji bo dijmin bikarin biçin operasyonê tên birîn û şewitandin. Her wiha daristên ku ji bo gerîla bûne pal û pişt dikin xwelî. Li gel vê ne tenê daristan, hemû nebat û çûk, çivîk û lawirên taybet ên Kurdistanê jî tên qirkirin.
Bi vê yekê ne tenê daristanên Kurdistanê hemû taybetmendiyên bi navê kurd-Kurdistanê tên qirkirin û çavê dijmin lê tê nêrîn. Bi vê niyetê û zanabûnê êrîş dikin, qir dikin.
Li gel vê li Dêrsim, li gelek deverên Kurdistanê berhemên dîrokî, cih û warên kevnar ên girêdayî mîrateyên kurdbûn û serhildanên kurdan tên wêrankirin û tiştekî bi navê dîroka kurdan nehêlin talan dikin. Vê ne tenê li Bakur, li Rojava jî dike. Deverên mîna Efrîn, Girê Spî û Serêkaniyê ku dewleta tirk û çeteyên xwe dagirkirine, cihên dîrokî û bermahiyên dîrokî yên kurdan didizin û wêran dikin. Bi vê yekê demografiya herêmê diguherin û xwecihiyê herêmê dikin biyanî. Ev siyaseta qirker a tirk bi salan e li herêmên dagir kirine, dike.
Bi bêdengî û nebûna yek helwestiyê re êrîşên qirker ên li ser Kurdistanê û dîsa xwezaya wê her diçe zêdetir dibe. Çawa ku bi her awayî êrîşî şervanê Tevgera Azadiya Kurdistan, êrîşî pêşeng û rêveberên kurd tên kirin, êrîşî jin û ciwanên têkoşer dikin, bi heman rengî êrîşî xwezaya wê, êrîşî nebat û lawirên Kurdistanê jî tên kirin û qir dikin.
Ev hemû êrîş ji navendekê tê rêvebirin û dîsa bi zanabûn û plansazî tê kirin. Noker û hevkarên ku destê wan di nava vê qirkirinê de hene, zû yan dereng wê bê hesab neyê hiştin. Îro dibe derfet nebe lê nediyar e wê kengê mîna Esad Oktay ‘Silava Kemalê Laz’ dibe li wan jî bê kirin.
Ji bo dawî li vê bê û hew xwezaya me bê talankirin û qirkirin, em piştgirî bidin pêngava KCK’ê. Pêngava KCK’ê pêngava ekolojî, pêngava dawîkirina qirkirin û talankirina xwezayê ye. Pêngava parastina xweza, lawir û bermahiyên dîrokê ne. Pêngava bi hev re aram, li ser xakeke dewlemend jiyînê ye. Pêngava dawîanîna faşîzmê û dagirkerî û mêtingeriyê ye.
