Dixwazim di nivîsa xwe ya vê hefteyê de zêdetirê xwe balê bikişîn ser têkoşîna gelê kurd a bi salan ji bo azadî û aştiyê dide. Xwegihandin azadiyê û bi aram jiyên çawa ji bo hemû netew, civak û pêkhateyan xwedî heman girîngî û berdêlên giran divê, ev ji bo me kurdan ê tiyên azdiyê hê bi watetir û bi qedre.
Ji roja ku me weke kurd xwe hîs kir, têkoşîna ji bo azadiyê ya gava yekem a weke ez kurd im hatiye avêtin. Ji bo ev jî pêk neyê, dagirkerên xaka Kurdistanê di serî de dewleta tirk, Iraq, Îran û Sûriye çawa ku qira ermen, suryan-asûrî û kêmenetew, ol û civakên din anî, xwestin qira kurdan bînin û heta destpêkê ji rêveber û serkirdeyên wê destpêkirin. Di dîroka nêz de ji Seyîd Riza bigire heta Şêx Seîd, Qazî Muhemed, Qasimlo û bi sedan pêşeng dîl girtin û bi dar ve kirin. Vê yekê çi ma kirin? ji bo ku carekî din serkide di nava kurdan de hilneyê û kurdan ji xewa giran a mirinê şiyar neke.
Lê van hêzan û hêzên serdest ên cîhanê çi kirin û nekirin nekarî vê yekê ser bixin. Tevgera Azadî ya bi pêşengtiya Rêberê Gelê Kurd Abdullah Ocalan a weke tevgereke ciwanên Apoyî derketin hemû dengeya cîhanê têk da û bi gotina gava yeke ya ber bi azadiyê meşînê ve bê avêtin ango ‘Kurdistan bindest û mêtingeye’ destpê kir. Me di nivîsa xwe ya berê de jî anîbû ziman ji bo her tiştî tehlîla baş encama baş digire. Van ciwanan jî tehlîla baş û pirsgirêk dîtibû. Ji bo çareseriyê jî ketin tevgerê.
Ji wê rojê heta îro ji bo azadî û pêkve jiyanê têkoşîn û berxwedaneke bê emsal tê kirin. Azadiya ku bê berdêl nabe, bi hezaran xort û keç xwe kirin find û tarîtiya li vê axê hatibû pêçan çirandin, gav bi gav bi bedena xwe ronî kirin. Îro cihê em gihiştiyê, nîşana wê yekê ye ku azadî nêz e.
Çirûska azadiyê ya ku bi Şoreşa Rojava re sînga me dagir kir, hêviyek a piştî berdêlên ewqas giran bûha ku xaka bi salan a li dagirkeran hatibû parvekirin azad kir û gel bi hemû pêkateyên xwe ve ji nû ve xwe xuliqand. Piştî berxwedana dîrokî ya di kesayeta DAIŞ’ê de li dijî hemû dijminên dagirker hate kirin û şûnde Rojava bi hemû pêkhate, ol û rengê xwe ji nû ve jiyan afirand.
Çawa ku Çileya 2018’an li yek ji cihên herî ewel ku hemû rengên Sûriye lê dijiya, ji aliyê dewleta Tirk û çeteyên wê ve di bin navê ewlehiyê de hate dagirkirin, îro jî bi heman rengî di bin navê ewlehiyê de xak û kerameta ne tenê Rojava hemû Kurdistanê tê talankirin û dagirkirin. Ji Serkaniyê bigire heta heta Girê Spî, Koban, Qamişlo berxwedaneke dîrokî ya gel û şervanan li seranserî sînorê Bakur û Rojhilatê Sûriyeyê li dijî dagirkeran tê kirin. Dewleta tirk û komên çete yên ji Cerablûs, Ezaz, Bab û Idlibê weke artêşeke perexwe amade kirî, bê cudanî ne dibêjin ev jin, zarok, kal û sivîl in bê navber bombeyan li wan dibarînin. Gelê kurd û dostên wan ên vê yekê dît, di serî de li seranserî Kurdistan û hemû cîhanê hema bêje li her cihekî dengê nerazîbûn û piştevaniya bi şervan û gelê kurd re bilind dibe.
Cawa ruhê ku li Kobanê di serî de li nava kurdan û dîsa seranserî cîhanê derket, heman ruh îro li seranserî cîhanê zindî ye. Ji kurd bigire heta tirk, ereb, suryan-asûrî, alman, îtalî, amerîkî hema bêje ji her beş û nîjadên cîhanê ku alîgirên demokrasiyê û têkoşîna kurdan a li dijî DAIŞ’ê bihîstîn li ser lingan in û dawaza rawestandina êrîşên dagirker ên tirk dikin.
Di rewşên wiha de derfetên dide çêkirin ku di nava kurdan de hemû kêşe û nakokî bide aliyekê ji bo netewyet û kurdbûnê yekrîziyek bê avakirin. Hemû partî û aliyên kurdî di vê demê de, peyamên didin dibê bibe zemînê Yekîtiyeke Netewî ya di nava kurdan de. Çawa ku dijminê kurdan li kû dibe bila bibe ferqê naxe nava me, li hember vê jî partî û aliyên kurdî di zûtirîn demê de bên ba hev û li dijî dagirkeriyê têbikoşin.
Îro dewleta tirk a dagirker ku serkêşiya wê Erdogan dike bi ezanên fethê mîna ‘Şerên dîrokî yê Misilman û Xiristiyanan’ êrîşî Rojava dike. Desthilata Erdogan ji bo rewa nîşandana dagirkeriya xwe li ser hemû ekran û di civatên xwe de raya nîjatperestî girtiye û dixwaze her kes mîna wan baxive û wisa bide nişandan. Li ser ekranan tv fetwayên fethê didin û ji heft salî bigire heta heftê salî di guhên wan de bang didin û dixwazin bi wê rengî dagirkeriya xwe weke ku gelê Tirkiye hemû biryara wê daye nîşan didin. Bi xwe MÎT’a tirk topan li sivîlan navçeyên ser sînor dibarîne û vê dike hincet û bi vê yekê dixwaze êrîşên xwe li cîhanê bide nişandan. Her wiha tevahî medya û kesên kirêkirî li ser ekarnên tv didin axaftin.
Ji bo vê ye îro ji hemû rojê zêdetire yekîtiyek nava kurdan bê çêkirin û bi yek re çi şervan, pêşmerge û gerîla mil bi mil bervaniya xak û niştimana xwe bike. Metirsiya li Rojava metirsiya li Başûr, Rojhilat û Kurdistanê hemû ye. Em bi vê hişmendiyê nerabin, em ê mezin winda bikin. Ezmûn û tecrübeyen borî vê nîşan dide. Em van çalakî û xwepêşandanên xwe vegerînin Kongreyeke Netewî û Yekîtiyeke Netewî. Ev êrîş nîşana bê ka em çiqasî nêzî azadiyê bûbûn ku tê kirin, ji bo wê ye azadî ji sibe nêztirî me ye… Em bi xwe azadî ne.
