Mûnzûr Nûpelda/
Wekî ku tê zanîn, di dîrokê de navenda şerê şaristaniyan Iraq ( Ûrûq) e ango Kurdistan e. Dîyalektîka ku li vir ava bûye ji çanda demokratîk û pergala dewlet-desthilatdariyê pêk dihat. Şaristaniya dewletê li ser qetlîam, kuştin, komkujî û hwd. xwe vesaz kir. Bi navên cur bi cur ev pergal di her dem û cihî de li dijî nirxên demokratîk şer da meşandin û civak ji hêla çandî, aborî û siyasî de bi hilweşînên mezin re rû bi rû dihişt.
Erdnîgariya Kurdistanê şerê gelek şaristaniyan li vir pêşwazî kiriye. Yên ku fikra şer derdixistin hêzên dewlet û desthilatdar bûn. Yên ku berxwe jî didin hêzên civakparêz û demokratîk bûn. Ev dîyalektîk pênç hezar sale wekî roja yekemîn didome. Di vê demê de tiştek nemaye ku mirovahî jiyan neke. Bi rêbazên hovane û bê exlaqî pergala dewletê civaka demokratîk kiriye hedef û bi vî rengî dîroka şermiyê nivîsandiye.
Di van 200 salên dawî de şaristaniya kapîtalîst li Kurdistanê pergala netew-dewletan da avakirin. Gelek netew û bawerî ji ber êrîş û qirkirina vê pergalê bi tunebûne re rû bi rû man. Di şerê cihanê ên 1’emîn û 2’yemîn de bi milyonan mirov ji ber hişmendiya yek dewlet, yek ziman, yek çand, yek bawerî û yek netew di qetlîaman re derbas bûn. Bi gazên kîmyewî û çekên nukleer felaketên mezin hatin jiyîn. Sedsala 20’emîn careke din dîroka şermiyê nivîsand.
Li Kurdistanê a niha şerê 3’yemîn ê cihanê diqewime. Navenda şer careke din ev erdnîgarî ye. Ji Kurdistanê heta Rûsya û Ukrayna, Dewletên Yekbûyî yên Amrîkayê û heta Çînê ev şer didome. Ev şer navê wê çi be bila bibe di navbera hêzên demokratîk û hêzên dewlet-desthilatdariyê de diqewime. Hedef û armanca vî şerî gelê kurd û tevgera azadiya kurd e. Îro jî çeteyên ku di hembêza xwe de mezin kirine li dijî gelê kurd didin şer kirin. Lê gelê kurd wekî her dem û cihî çawa ku hebûn û nirxên xwe parast îro jî bi heman awayî parastina nirxên xwe dike.
Pergala kapîtalîst piştî şerê 2’yemîn ê cihanê li Ewropayê bi saziyên cur bi cur pergala netew-dewlet restore kir. Di şerê cihanê yê 3’yemîn û bi heman rêbazî dixwaze li Kurdistan û Rojhilata navîn jî vê pêk bîne. Lê tevgera azadiya kurd ji bo wan asteng e. Lewre ev der Kurdistane û bi rêbazên kapîtalîst an jî Ewropayî ne gengaze ku pirsgirêk çareser bibin.
Tevgera azadiya kurd îro li Zap, Avaşîn û Metînayê şerê çareseriyê dide. Cara yekemîn li Kurdistanê şerê du pergala rû da. Îro jî ev şer di şexsê Tevgera Azadiya Kurd û pergala kapîtalîst de didome. An wê nirxên demokratîk di vî şerî de bi serbikeve an jî wê ev pergal înkarkirina gel û netewan bidomîne. Şerê a niha ji ber wê girîng e. An wê careke din dîroka şermiyê bê nivîsandin an jî wê jiyanek azad û demokratîk bê avakirin.
