Vatişêke esto vanê Osmanîyan de kayî zehfê. Wina eyseno mîyanê partîyanê ke rûnayîşê komara re heta eyro bîyê desthilatî de tewr zêde desthilatîya AKP’î nê mîrasê înan ê kayan giroto xo ser. Na partî û serekê aye roco ke desthilatî vista xo dest heta eyro nêmendo kayê xo yê lîminî şarê Kurdî ser de vistê dewre. Heta semedo ke bierso waştişanê xo yê esasî hestê dînî û bawerî yê Kurdan bi xo zî îstismar kerdê. Her çiqas prosesê aştî de bi qelebnayîşê masaya aştî ya hetê serekê na partî ra kaybazîya na desthilatî eşkera bibo zî nê çar serrê peyînan de zî bi heme awayî kayê xo ziwan, kultur, rayvistişîyan û siyasetê şarê Kurdî ser de dayî verdwamkerdişî. Kayê na desthilatî yê tewr peyîne zî raya diyîne bi qeyûman dagirkerdişê îradeyê şarê Kurdî û ancî raya diyîne vetişê sehnî ser yê komikêke dayan o. Û helbet nê hemine xeternakî rê zî kaya înan a asîmîlasyonî ya ke se serre yo ziwanê Kurdî ser de fînenê dewre.
Newê aşma Êlule de rayêke bîne serra perwerdehî ya newî ke çerxa tewr gird a asîmîlasyonî ke tûtan û sibarocê Kurdan mîyanê xo de bi bêmerhemetî helnena hetê desthilatî ra amî destpêkerdişî.
Ziwan bi qaso ke nîşaneyê estbîyayîşê miletêke yo endeyke zî temînatê başîya merdimî yê ruhî yo. Merdim wexta ziwanê xo ra bêro dûrvistişî vernîya her çî de ruhê xo ra yeno dûrvistişî û ruhê xo ra dûrmendiş zî texrîbatêke pîl temamîya beden û vîrdarîya merdimî de virazneno. Çi heyf rewşo ke Kurdê Bakûrî tede yê dûrmendişê ruhê xo ra û tedir zî texrîbbîyayîşê temamîya bedenî û vîrdarîya xo ra yo. Peynîya asîmîlasyonê desthilatîya tekparêze de ke nizdê se serre Kurdanê Bakûrî ser de da ramitişî înan roc bi roc û serre bi serre zêdehîrê ruhê înan û vîrdarîya înan ra da dûrvistişî. Bi vervistişê ziwanê xo dir edebîyatê xo, hunerê xo û kulturê xo zî vist verê çerxê asîmîlasyonî. Xaseten nê vîst hîris serrê peyînan de pêla asîmîlasyonî ke nizdê se serre yo şaristanî dabî xo ver risa dewan û qezayanê Bakurî zî. Û bi nê awayî semedê ziwanê Kurdî xetereyo tewr pîl ame destpêkerdişî. Gama ke şarê dewan dimayê veyşnayîşê dewanê xo yê hetê desthilatî ra koçê Şaristanan bî qire cire şaristanî zêdehîrê bi Tirkî qiseykerdişê şênîyanê şaristanî ra dicayne. Wexta vecyayne sûke, şîne nêweşxaneyke yan zî nişnayne erebeyke bi venganê ke der û dorê xo ra bi Tirkî şinawitêne zerre înan dicayne. La çi heyf ke zêde serrî derbas nêbî ey zî mîyanê eynî şerxî de ameyî helnayîşî û wexta îmkanê ageyrayîşê înan ê ro dewan virazya bi awayêke ruhê xo ra dûrî, ziwanê xo rê xerîbmende ageyrayî. Eyro roc ma bi zerrêka dicnayî vînenê ke pîlê ma, extiyar û mîyansereyê ma yê ke vizîrî ciwan û tûtê xo îqaz kerdêne bi xo dest bi qiseykerdişê Tirkî kerdo û çi heyf ke qiseykerdişê xo zî zehf normal vînenê! Ey bi qiseykerdişê xo tûtanê xo zêdetir teşwîqê Tirkî kenê û qirkerdişê ziwanî ke dewleta serdest e ma ser de pêk ardo xorîtir kenê. Hema ke zêde nêbiyo erey lazim o pîlê ma, mîyansere û extîyarê ma ageyrê kok û ruhê xo ser û tûtanê xo, torinanê xo, neteweye xo, ziwan, kultur û hunerê xo û vernîrocê xo nê qirkerdişê dagirkeran ra feletnê. Herçiqas kayê desthilatan zêde bê zî pûçkerdişê kayan ancî destê şaran de yo.
