Laleş Rênas/Faraşîn Demhat – ANF |
Xebat û Bêrîvan xizmên hev bûn. Hîn di 15-16 salî de hatin zewicandin. Welatparêz bûn, dixwestin bibin gerîla. Keçeke wan çêbû, navê Zîlan lê kirin. Rahiştin Zîlan û ji bo tev lİ gerîla bibin bi rê ketin. Lê belê hatin girtin. Xebat hate girtin. Li girtîgehê hîn bû ku di merasîma cenazeyê Armanc Kerboran de Bêrîvan hatiye qetilkirin. Piştî ku sê salên din hate berdan, rêwîtiya xwe temam kir; tev li nava gerîla bû. Piştî 5 salan Zîlan hat. Metka Zîlan Rozerîn jî da dû wan.
Gerîlayê HPG’ê Xebat Bêrîtan di sala 1987’an de li navçeya Kerboran a Mêrdînê ji dayik bû. Di sala 2012’yan de tev li nava refên gerîla bû. Em çîroka wî ji wî guhdarî bikin:
“Bi hev re mezin bûn û bûn dilsozê welatê xwe
Di temenê zarokatiyê de min PKK bi navê ‘talebe’ nas kir. Malbata min welatparêz e. Di temenekî biçûk de ez û xizma min Bêrîvan bi hev re dan zewicandin. Em zêde zane nebû, her wiha PKK di vê astê de nas nedikirin. Dema ku em zewicîn ez 16 salî bûm, Bêrîvan jî 15 salî bû. Ji nava malbata me tevlibûna li nava refên gerîla zêde bû. Di heman demê de agahiyên şehadetê jî dihatin. Di sala 2000’î de keçeke me çêbû. Me navê Zîlan lê kir.
Her ku min û Bêrîvan fêhm dikir ku divê em têbikoşin, em li ber diket ku me zarok anî welatekî dagirkirî. Mesele rewşa madî nebû. Rewşa madî ya malbatên me baş bû. Li gorî xwe me debara xwe dikir, lê belê me mêtingerî nekarîbû qebûl bikira. Ziman, nasname, çanda me esîr bûn, welê li me hatibû ku me ji xwe fedî dikir û me nedixwest zaroka me jî heman tiştî bibîne. Dema ku me ev baş fêhm kir, me got em ê tevî Zîlan biçin tev li gerîla bibin.
Di rêya tevlibûnê de hatin girtin
Di sala 2009’an de me berê xwe dan çiyayên azad. Dema ku ji Kerboranê derdiket em ji aliyê leşkerên tirk ve hatin girtin. Bêrîvan û Zîlan berdan, lê belê ez hatim girtin. 3 sal ceza birîn. Li girtîgehê derfetên min çêbûn ku hîn bêhtir bixwînim û Rêbertî fêhm bikim.
Agahiya şehadeta Bêrîvan
Di sala duyemîn a girtîgehê de sala 2011’an rojekê dema min li radyoyê guhdarî dikir min bihîst ku Armanc Kerboran şehîd bûye. Vê yekê bandoreke giran li min kir. Hevala Armanc di nava malbatê de gelekî dihate hezkirin û weke mînak dihate nîşandan. Li Kerboranê merasîma cenazeyê şehîd Armanc hebû. Dema ku êvarê min li nûçeyên li ser merasîma cenaze guhdarî dikir hîn bûm ku du jin ên welatparêz ji aliyê artêşa tirk ve hatin qetilkirin. Hîn bûm ku yek ji wan Bêrîvan e.
‘Xewn û xeyala Bêrîvan bû’
Xeyala herî mezin a Bêrîvan ew bû ku li çiyayên Kurdistanê yên azad ji bo gelê me şer bike. Piştî ku ji girtîgehê derketim di sala 2012’yan de hatim çiyayên Kurdistanê. Min û Bêrîvan qet tehmek ji zarokatiya xwe nedît. Ji bo zarok li Kurdistanê bi zarokatiya xwe mezin bibin, ji bo bi rengekî azad li welatê xwe bijî û bilîzin, ji bo zor û zehmetiyê nebînin ez ê şer bikim ku hingî dikarim tola Bêrîvan û gelê xwe yê welatparêz hilînim.
Piştî min Zîlan hat
Dema ku tev li bûm min Zîlan neanî. Çi bibûya wê bi xwe bihata, min bi vê yekê zanîbû. Zîlan jî di sala 2017’an de hat, niha li çiyê ye. Ji bo min gelekî bi wate ye ku bi Zîlan re li van çiyayan şer bikim. Ji têkiliya bav û keçê bêhtir têkiliya hevrêtiyê pîroz e. Xwişka min Rozerîn jî jixwe di sala 2014’an de tev li bû.” BEHDÎNAN
